کد مطلب:36786 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:66

پس آدمیان را اصولا چنان ساخته است كه ذاتا می توانند به مقامهای رفیع برسند. اما آنچه در خارج و در هیئت اجتماع پدید می آید، این است كه دنیا را متوسطها پر كنند و عده ی كمی در این میان به آن مقامات عالی برسند. از نگاه عارفان خداوند جهان را اینگونه ساخته و خواسته است. البته اگر آن نوادر نبودند همین آدمهای متوسط به سطحی پایینتر از آنچه هستند، سقوط می كردند. همین چند ستون عالی كه در دنیا وجود دارد از خللهای بزرگ در این عالم جلوگیری می كنند و زندگی انسانها را در حد معتدل و قابل تحمل نگه می دارند.

آن ستونهای خللهای جهان
آن طبیبان مرضهای نهان

محض مهر و داوری و رحمت اند
همچو حق بی علت و بی رشوت اند

(مثنوی، دفتر دوم، ابیات 1935 و 1936)

آنها مظهر شفقت و رحمت و خطاپوشی اند و مانند خداوند بدون مزد و بدون نظر به قابلیتها، وهابانه می بخشند.